4-2-2021 - Tip van Anieke

In 2018 debuteerde Lize Spit met Het smelt, wat ik onmiddellijk las omdat ik in het voor mijn studie een bepaalde hoeveelheid recente literatuur moest lezen. Het boek maakte een enorme indruk op mij, niet alleen door het vertelde verhaal, maar ook de manier waarop Lize Spit dit had opgebouwd: afwisselende chronologie, spannend tot aan het eind en verschrikkelijk beklemmend. Het dikke boek had ik in een mum van tijd uit. Toen kwam 2020 en verscheen van haar hand Ik ben er niet. Weer een boek van formaat, weer een verhaal dat een stevige indruk op mij heeft achtergelaten.

In Ik ben er niet lees je over Leo en Simon, een samenwonend stel dat elkaar heeft gevonden in het feit dat ze beiden hun moeder moeten missen. Leo werkt in een winkel voor zwangerschapskleding en boeken, Simon is designer bij een grafisch vormgevingsbedrijf en kiest ervoor om zelfstandig aan de slag te gaan. Ze redden het samen in hun appartement met hun kat Daan, totdat Leo gaat merken dat Simon vreemd gedrag vertoont. Simon verliest zich in zijn werk en heeft grootse plannen, maar is tegelijkertijd erg paranoïde. Leo doet haar best om Simon te helpen, maar verliest hierdoor ook een stukje Leo. De situatie loopt enorm uit de hand en kent een lange nasleep van herstel en elkaar opnieuw proberen te vinden.

Ook Ik ben er niet is een erg spannende en beklemmende roman. Net als in Het smelt kent dit verhaal ook een afwisselende chronologie tussen het leven vóór en het leven na het moment dat alles uiteen valt. Toch is dit een heel ander boek geworden. Ik heb met spanning gelezen en het verhaal eigenlijk nog niet helemaal los kunnen laten. De mentale problematiek van Simon, de liefde van Leo die in al haar pogingen het beter te maken tot uitdrukking komt, de manier waarop je dierbaren kunt verliezen als het even ingewikkeld wordt: Lize Spit heeft een waanzinnige manier van schrijven over trauma. Een aanrader voor wie zich schrap wil zetten om iets te lezen.

Anieke

Medewerker Informatie & Advies bij dbieb

Ik ben al mijn hele leven een echte lezer. Het begon met klassieke favorieten als De brief voor de koning en vrijwel het hele oeuvre van Carry Slee, nu lees ik het liefst literaire romans en, eigenlijk zonder opzet, veel boeken met dieren in de titels. Ik houd van boeken die een tikkeltje pijnlijk zijn en relaties blootleggen.