16-03-2023 Tip van Jannie

Zoals ik in mijn kennismakingsstukje op de website van dbieb al schreef lees ik de laatste tijd regelmatig biografieën. Het boek “Het kan ook nooit normaal” van Lieke Hester valt daar wat mij betreft ook onder, ook al is het dan geschreven in columns. Ze verhaalt van haar tijd als surveillant tot haar tijd als hoofdagent bij politiebureau Burgwallen in Amsterdam. Lieke schrijft in heldere en verhalende taal over wat ze zo allemaal meemaakt. Ook de relatie met haar collega’s komt veelvuldig aan bod. Duidelijk is dat de collegiale band tussen de meesten erg goed is en dat moet ook wel in dit werk denk ik.

Het zijn columns met een lach en een traan. Het verhaal van de mevrouw op leeftijd waarvan de fiets gestolen is heb ik met een grote glimlach uitgelezen. Maar het verhaal waarin zij en haar politiepartner Jan door een paar dronken jongens in elkaar worden geslagen (waar ze nog een paar jaar last van heeft gehad) is erg aangrijpend.

Duidelijk wordt dat het leven van een agent nooit saai is, je voert slechtnieuwsgesprekken, je sust een ruzie, je houdt een zakkenroller aan, je gaat om met verwarde of dronken mensen, je moet zorgen dat omstanders niet op de plaats delict komen (ja maar mevrouw, nu moet ik zover omfietsen) en ga zo maar door. Ondanks dit alles is het zeker geen sensatieboek geworden.

Het is niet een boek om in één ruk uit te lezen, maar zeker de moeite waard! En mocht je meer van Lieke willen lezen volg haar dan via https://www.instagram.com/Liekeschrijft/

Jannie

Medewerker informatie & advies

Het schijnt dat ik al kon lezen voordat ik naar school ging. Zelf weet ik dat niet meer, wel dat ik zolang ik me kan herinneren een lezer ben geweest. Als ik in een boek zit kun je tegen me praten wat je wil, maar ik zal je dan niet horen. De laatste tijd lees ik veel biografieën, deze zul je bij mijn tips vast regelmatig voorbij zien komen. Horror en science fiction zijn aan mij niet besteed, voor de rest lees ik alle genres door elkaar. Heerlijk, die afwisseling!