1-4-2021 - Tip van Richtje

Ik hou van boeken die zoals dit boek gebaseerd zijn op waargebeurde geschiedenis. Van deze schrijver had ik niet eerder wat gelezen en was dan ook nieuwsgierig.

Getriggerd door een pianostuk van de componist Leopold Godowsky 'De tuinen van Buitenzorg' besluit Jan Brokken de geschiedenis van zijn overleden moeder Olga op papier te zetten. Hij was dit al eerder van plan maar het kwam er maar niet van. Bronnen voor het verhaal over zijn moeder zijn brieven en foto's die de schrijver van zijn tante kreeg en ondervraging van zijn vader.

In 1935 vertrekken de ouders van de schrijver, de dan 23-jarige Olga en haar man Han naar Nederlands-Indië, waar Han als theoloog onderzoek doet in Makassar op Java. Daar vervult Olga niet alleen de rol van de vrouw van, al voor ze vertrekken naar Nederlands-Indië leert ze de inlandse talen Makassaars en later ook Boeginees. Ze spreekt geregeld een geleerde en idealistisch als ze is probeert ze via naailessen die ze geeft contact te leggen met de inlandse vrouwen. Vooral door haar talenkennis, die groter was dan haar man, levert ze een grote bijdrage aan de werkzaamheden van haar man. Als de Jappen komen belanden beiden in een kamp, Olga met twee kinderen.

Dit boek beschrijft niet alleen het verhaal over moeder Olga, maar vooral de zoektocht naar wie zij was. De schrijver kent zijn moeder alleen als hoe ze in Nederland was. Hijzelf is in Nederland geboren, zijn twee oudere broers in Nederlands-Indië. De schrijver wil weten wie zijn moeder was voor ze getraumatiseerd terugkwam naar Nederland. Typerend is dat Jan Brokken zijn moeder in het boek bij haar voornaam Olga noemt, en niet moeder. Hij maakt onderscheid tussen de jonge vrouw Olga en de oudere vrouw, zijn moeder, die hij nooit werkelijk heeft kunnen doorgronden. Aan het eind van het boek zegt de schrijver dat hij haar "beter heeft leren kennen door 'De tuinen en Buitenzorg', door het muziekstuk en alles wat dat hij hem opriepen en bij hem in beweging heeft gezet".

Ik vond dit een fijn boek, met emotie geschreven, maar gelukkig ook niet te veel. In het boek vind je nogal wat beschouwingen over muziek, literatuur en cultuur. Alhoewel die verband hebben met de inhoud, zijn het naar mijn smaak wat te veel. Maar smaken verschillen natuurlijk. Wel een aanrader, dus reserveren maar!

Richtje

Medewerker Informatie & Advies bij dbieb

Als kind hield ik al van lezen. (Mijn moeder moest me alles drie keer zeggen voor ze me uit mijn boek kon sleuren). Zoals veel mensen lees ik de laatste jaren minder, maar de liefde voor boeken gaat nooit weg. Ook voor de Franse taal heb ik warme gevoelens. Als ik een leuk franstalig boek heb gelezen dat ook in het Nederlands is verschenen kun je daarvan hier een klein verslagje lezen. Nederlandstalige literatuur/lectuur vergeet ik natuurlijk niet.