2-3-2023 - Tip van Richtje

Kijk ons dansen (Regardez-nous danser) van Leïla Slimani is het tweede boek van de trilogie Het land van de de anderen (Le pays des autres). De trilogie is geïnspireerd op de familiegeschiedenis van de schrijfster zelf. In het eerste deel 'Mathilde', waarvan ook een tip is gemaakt, maken we kennis met de uit de Elzas afkomstige grootmoeder van de schrijfster, Mathilde, en haar grootvader, de marokkaan Amine, die in de eerste jaren van hun huwelijk op een stuk dorre grond in Marokko onder armoedige omstandigheden een beter bestaan proberen op te bouwen.  

In 'Kijk ons dansen' - we zijn beland in de zestiger jaren van de vorige eeuw - zijn ze daar inmiddels in  geslaagd. Ze behoren nu tot de bourgeoisie. Het boerenbedrijf groeit en bloeit en er komt zelfs een zwembad, iets wat Mathilde altijd had gewild. Dochter Aïcha gaat naar Frankrijk om te worden opgeleid tot arts en wordt uiteindelijk gynaecoloog. Zoon Selim wil het bedrijf van zijn vader niet overnemen en belandt via een verblijf in een hippiegemeenschap in Marokko in de Verenigde Staten. Beiden hebben zich van hun boerenafkomst afgewend. Dit schetst meteen de veranderende maatschappij in de jaren zestig en zeventig in Marokko. Het land is dan pas onafhankelijk, burgers veroorloven zich vrijheden, en westerse nieuwigheden als uitgaan en genieten van het goede leven doen hun intrede, maar anderzijds doet koning Hassan II steeds meer zijn macht gelden. Zijn regime wordt steeds strenger. De familieleden zijn hiervan getuige en moeten hun weg vinden in die veranderende maatschappij, met alles wat daarin goed of fout gaat.  

Net als het vorige boek in deze serie vond ik ook dit boek prachtig. Het leest heel goed weg en heeft me ook meer geleerd over de maatschappij in Marokko. Wat mij betreft mag het laatste deel van de trilogie gauw verschijnen!  

• Leïla Slimani was wintergast in Wintergasten 2023 
• De tip over het eerste deel van de trilogie, Mathilde.

Richtje

Medewerker Informatie & Advies bij dbieb

Als kind hield ik al van lezen. (Mijn moeder moest me alles drie keer zeggen voor ze me uit mijn boek kon sleuren). Zoals veel mensen lees ik de laatste jaren minder, maar de liefde voor boeken gaat nooit weg. Ook voor de Franse taal heb ik warme gevoelens. Als ik een leuk franstalig boek heb gelezen dat ook in het Nederlands is verschenen kun je daarvan hier een klein verslagje lezen. Nederlandstalige literatuur/lectuur vergeet ik natuurlijk niet.