11-8-2022 - Tip van Richtje

In de geschiedenislessen die ik op de middelbare school kreeg werd maar weinig aandacht aan de vroegere kolonie van Nederland, Indonesië, ofwel Nederlands Indië, gegeven. Geen wonder, want lang is verzwegen wat daar is gebeurd. In de laatste decennia is er veel meer bekend geworden en pas in 2020 en 2022 hebben respectievelijk Koning Willem-Alexander en premier Rutte hun excuses aangeboden voor het geweld gepleegd door Nederlanders tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949).

Vijf jaar lang heeft schrijver en historicus David van Reybrouck onderzoek gedaan, en heeft hij, niet alleen in Indonesië, maar o.a. in Nederland, Japan en Nepal, bijna 200 getuigen die de gebeurtenissen aan den lijve hebben ondergaan geïnterviewd. Al deze persoonlijke verhalen van deze mensen vormen de basis voor het verhaal over de onafhankelijkheidsstrijd. Het boek is daardoor ook geen saai feitenrelaas geworden; de geschiedenis komt tot leven. Wat mij o.a. opviel is dat Van Reybrouck bij de beschrijving van de maatschappij in rangen en standen gebruik maakt van een mooi beeld, namelijk dat van de plaatsing van de passagiers aan boord van de pakketboten die op Nederlands Indië voeren: Het eerste dek was voor de blanke, het tweede dek voor de indo (iemand van gemengd Aziatisch en Europees bloed), het derde dek was voor het gepeupel. Door de personages steeds in een dek te plaatsen is meteen duidelijk tot welke stand ze behoren.

Voor wie geïnteresseerd is in geschiedenis is dit boek een must. In veel recensies is het uitgeroepen tot een monumentaal boek omdat het niet alleen gaat over de Nederlandse kolonisatie, de Japanse bezetting en de onafhankelijkheidsstrijd maar dat het ook laat zien dat de onafhankelijkheidsoorlog niet alleen een Nederlands probleem was, maar ook van invloed is geweest op de wereldpolitiek. Het is een dikke pil maar, zoals gezegd, omdat de geschiedenis is doorweven met persoonlijk levensverhalen is het niet saai. Het heeft mij een stuk wijzer gemaakt.

Richtje

Medewerker Informatie & Advies bij dbieb

Als kind hield ik al van lezen. (Mijn moeder moest me alles drie keer zeggen voor ze me uit mijn boek kon sleuren). Zoals veel mensen lees ik de laatste jaren minder, maar de liefde voor boeken gaat nooit weg. Ook voor de Franse taal heb ik warme gevoelens. Als ik een leuk franstalig boek heb gelezen dat ook in het Nederlands is verschenen kun je daarvan hier een klein verslagje lezen. Nederlandstalige literatuur/lectuur vergeet ik natuurlijk niet.