08-01-2025 Tip van Jacqueline

Deze roman is deels een autobiografisch relaas. Dit betreft de jeugd van Rob van Essen, opgegroeid in een strenggelovig gezin in Rijssen in de jaren zeventig. Hij heeft niet veel vriendjes en trekt het meeste op met Chris Vis, waarmee hij een ‘avontuur’ beleeft. Verderop in het boek schrijft hij: ’God was groot maar eigenlijk was niets belangrijker dan je eigen leven. Dat was één van de paradoxen van het geloof: je streefde naar eeuwigheid en daardoor werd je aardse leven van het grootste belang. Vandaar ook de grenzeloze zelfoverschatting van wat het christendom ons heeft bijgebracht: niets is meer van belang dan ons eigen bestaan’.

Hoofdpersoon van het boek is Rob Hollander. Hij is schilder van de hekken van twee lange bruggen die in elkaars verlengde liggen, de Amsterdamse brug en de Schellinwouderbrug. Tegen de tijd dat hij beide kanten heeft gedaan, kan hij weer opnieuw beginnen. Rob vindt het de perfecte baan. In een alternatief leven is hij een middelmatige journalist. Voor een tijdschrift schrijft hij een artikel over wat er terecht is gekomen van de jongens en meisjes met wie hij in de jaren tachtig van de vorige eeuw filosofie studeerde. Bijna niemand heeft de studie afgemaakt. Van één van hen, Icks, krijgt hij een uitnodiging om naar Los Angeles te komen. Deze biedt hem aan een reis met een tijdmachine te maken om een fout te herstellen in zijn verleden. Hij krijgt vijf pogingen en bij de laatste poging komt hij in de groep van zijn studietijd terecht, in de tijd van hun studieperiode. Ze trekken als groep verder met elkaar op: een verzameling individuen die onderling strijden om hun positie. Rob doet zijn uiterste best iemand anders te worden. ‘Maar wat je ook doet, je bent en blijft je onmachtige zelf’.

Zoals de titel al zegt: zodra je het boek uit hebt, kun je het meteen weer opnieuw gaan lezen en ervaar je het op een andere manier. Eerlijk gezegd houd ik niet van sciencefiction. Maar dit verhaal is vreemd en meeslepend. Het geeft een tijdsbeeld van Amsterdam in de jaren tachtig en negentig. De toegankelijke toon laat je zelfs geloven in een tijdmachine die ergens op Schiphol staat.
Verder laat het je nadenken over het begrip ‘tijd’. Is tijd een illusie? Kunnen we überhaupt iets zinnigs over de tijd zeggen? Wetenschappers hebben zich met dit fenomeen bezig gehouden en hun wegen blijken samen te komen bij ons bewustzijn. De tijd werpt daar een bijzonder licht op. En wat is werkelijkheid? In welke realiteit leven we eigenlijk, wat is de waarde van onze herinneringen?

Rob vraagt zich af wat de zin het leven is. Hij komt met de gedachte dat ‘je omgeving zien veranderen’ en ‘dat je daar van leerde, of niet’ de beste conclusie is. Rob zondigt tegen de zin van het leven, hij legt zich niet neer bij de veranderingen om hem heen. Zodra de mogelijkheid zich aanbiedt om in het verleden rond te lopen grijpt hij die.
Voorlopig laat ik deze roman bezinken maar zal het te zijner tijd zeker weer tevoorschijn halen en nog een keer lezen. En nieuwe gedachten ontdekken.
 

Jacqueline

Oud-medewerker informatie & advies van dbieb

Mijn naam is Jacqueline Oversteegen en ik heb altijd al veel van lezen gehouden. Tijdens mijn middelbare school periode werkte ik als vakantiehulp in de bibliotheek en daarna volgde ik de opleiding tot bibliothecaris. Dus boeken zijn een vast bestanddeel van mijn leven. Ik lees voornamelijk Nederlandse auteurs. Mensje van Keulen, Stephan Enter en Thomas Verbogt zijn een paar van mijn favoriete schrijvers.